assalammualaikum!
:)
hihi
sihat tak?
keke
k tanye sape aku pun tak tahu
macam ade je yg akan jawab kan? :P
ok tajuk harini
pagi pagi buta ni
adalah
jeng jeng jeng
MENCARI REALITI KEHIDUPAN
haaa
bunyi macam skema pun ade
macam sayu pun ade
lol
ok bismillah
harini nak cerita pasal realiti kehidupan owner belog ni
nama die najwa
bukan najwa latif yg femes tu
die sangatlah tak femes
haha
kalau orang lalu sebelah die pun mungkin takkan prasan kut
sebab
die bukn lah lawa dan comel macam gadis gadis di luar sana
die adalah die
dan die sangatlah rendah diri dan kurang keyakinan diri
so selama die belajar di uitm
die xpenah pun bercinte
and bile org tnye sama ada die ade pakwe atau tak
die akan tersenyum je
pahit
tapi die seorang yg kuat untuk bercakap tidak pada sesiapa pun yg bertanya
sampailah skrg
pernah juge die terfikir
kenape jd macam tu?
and lame lame die pun bersoal jawab dgn diri sendiri
ayat sedapkan hati: ak pemalu sgt kut n kurang kwn laki
ayat realiti: ak ni bukan nya cantik pun. siapalah yg nak?
:)
so bila perasaan sendiri sering bercelaru
lama kelamaan die buat 1 keputusan untuk
" biarkan lah "
so die menyepi kan diri dari sesiapa pun
dan die cuma akan suke org tu dalam diam
:)
so bile die dah tamat belajar
die pun pergilah praktikal dekat satu company ni
dekat situ barulah die jd open minded dan cuba untuk tidak jd seorang yg pemalu
die kenal ramai kawan baru
dan yg paling tak boleh blah (k ayat mcm ape)
ramai kwn lelaki
tak kirelah yg umur bwh atau sebaye atau pun pakcik
tibe2 najwa berubah jd seorang yg peramah
mase tu die sangatlah happy
bukan sebab die da pandai bergaul dgn laki
tp die tahu
masih ade yg ingin berkawan dgn die
realiti kehidupan yg sempat di rasai walaupun hanya untuk 3 bulan
:)
selepas tu, hidupnya kembali menyepi
die kembali menjadi najwa yg dlu
yg pemalu dan rendah diri
dan die kembali aktif berhabboing
the only place she can be other people she wants to be
peramah
aktif
ceria
semua tu die boleh berlaku dalam habbo
di situlah realiti kembali menjadi fantasi baginye
dan die kembali ke alam yg dulu
berfikir yang
alam fantasi tidak akan menjadi realiti.
:)
kemudian dia dapat tawaran untuk kerja sebagai part timer di pusat tusyen
die tersenyum
akhirnye boleh juga die kembali kepade realiti
walaupun untuk sementara waktu
she really need that job
langsung tidak kisah akan gaji yg sedikit dan terletak jauh dari rumah
tetapi kepuasan melayan kerenah student2 dan
keinginan untuk kembali ke alam realiti yg kuat
membuatkannya bangga akan diri sendiri
:)
die tersenyum di saat menulis coretan ini
die tersenyum dan berbangga atas pencapaiannya saat ini
biarlah hidupnya sentiasa kembali ke alam realiti
biarpun fantasi sering saja menjenguk dirinya
:)
die berharap 1 hari nanti
apa yang fantasi baginya boleh menjadi sebuah realiti...
walaupun hanya untuk sementara waktu...
No comments:
Post a Comment